sabia que chegaria a hora,
perdida em mais um dia vazio,
ácido derramado sobre as entranhas,
amedrontando o bicho dormente,
braços que apertam,
no silêncio que nos cerca
sabia que chegaria a hora,
de deixar a morte pousar

Woman With Long Hair, 1929, Man Ray
que tarde, laura... que tarde esta hora...rs
ResponderEliminarsaudades de vir passear por aqui.
a vida anda dura do lado de cá.
belo poema!
sabia que chegaria a hora... de saber (re)pousar.
ResponderEliminarum abraço!